An tSeamair Choille

Oxalis acetosella

Wood Sorrel

Tagann bláth ar an Seamsóg, nó an tSeamair Choille (Oxalis acetosella), san earrach.

Ní cosúil go bhfuil an planda seo le fáil go forleathan i gCois Fharraige, ach aimsíodh an ceann seo ag fás go háitiúil sa raithneach, in ainneoin go bhfuil cáil air mar phlanda coille.

Tugtar “seamróga” ar go leor plandaí éagsúla, agus go stairiúil is cosúil go mbídís go léir in úsáid ar Lá ‘le Pádraig. Is dóigh nach bhfuil speiceas na Seamróige chomh tábhachtach sin mar nach gcuirtear an bhéim ach ar chruth na duilleoige, agus ní bhíonn aon bhláth ar an bplanda an ar 17ú Márta.

Tá an tSeamair Bhuí (Trifolium dubium) ar an gceann is coitianta atá in úsáid. Bhaintí úsáid as an Dúmheidic (Medicago lupulina), an tSeamair Bhán (Trifolium repens), agus an tSeamair Dhearg (Trifolium pratense) freisin, chomh maith leis an tSeamair Dhuimhche (Trifolium campestre) agus an tSeamsóg. Ní bhreathnaítear ar an tSeamsóg mar fhíor-sheamróg, cé go bhfuil an duilleog an-chosúil leis na bplandaí eile.

Deirtear gur uaidh “Seamair Óg” (mar go mbíonn siad óg i mí an Mhárta) a tháinig an focal “Seamróg”.